امام صادق (علیه السلام):
چون قیامت می شود و بنده اى را می آورند که به سوى آتش ببرند، بنده برمى گردد و به پشت خود مى نگرد. خداوند جلیل مى فرماید: او را باز گردانید. از او می پرسد: بنده من، چرا به پشت سر نگاه مى کردى؟ جواب می دهد: پروردگارا! من چنین گمانِ بد به تو نداشتم، گمانم به تو این بود که مرا می آمرزى و به رحمت خود در بهشت سکونت می دهى.
خداوند بزرگ مى فرماید: فرشتگان من! به عزت و جلالم و به نعمتها و بلاهایم سوگند که این بنده هرگز لحظه اى به من گمان نیک نَبُرد، اگر لحظه اى گمان نیک به من داشت او را به آتش نمى هراساندم، دروغش را بپذیرید و او را در بهشت جاى دهید.

ثواب الاعمال، ص 206

از صفحه ارزشمند آیه های عاشقانه