نماز صبح در ماه رمضان، شاید یکی از اول وقت ترین نمازها باشه در بین کل نمازها...بعد افطار هم که باید خیلی اراده قوی داشته باشی که نمازت اول وقت بشه... :دی

میخوام از نماز صبحم بگم، یعنی یکی از نماز صبح هام. چون الان که به ذهنم رسید نماز صبحم رو اینجا بنویسم، همزمان این فکر هم به ذهنم اومد که هر نماز صبحی شاید برای خودش منحصر به فرد باشه(و به همین ترتیب هر نمازی) و دیگه تکرار نشه...

اول از وضو شروع میشه:
وضو میگیرم قربه الی الله! همراه با صلوات...

با باز کردن جانماز، همیشه این به ذهنم میاد که اذان رو هم بگم یا نه؟ چون این از بچگی یادمه که وقتی علاوه بر اقامه، اذان رو هم خودت بخونی، هزاران ملائکه و فرشته هم پشت سرت به نماز میایستن و این خیلی وسوسه انگیزه...

اذان: حضور قلب رو فقط با توجه به معانی میتونم به دست بیارم، که البته میزانش در طول نماز مدام در حال تغییره... شهادت میدهم که محمد(ص) پیامبر و رسول خداست. بشتابید به سوی بهترین اعمال، هیچ خدایی جز خدای یگانه نیست!

نیت: استغفرالله ربی...دو رکعت نماز صبح میخوانم، واجب قربه الی الله!

حمد:
به نام خداوند بخشنده مهربان...
خدایی که مهربانیش رحمانی و رحیمی است، یعنی چون همه را شامل میشود پس من را هم حداقل شامل میشود. مالک روز جزاست. خدایا تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می خواهیم. ما را به راه راست هدایت کن. این روزها بیشتر به این آیه توجه دارم، چون چند روز پیش رهبرم در این باره صحبتی کردن، که مشکلات ما و جهان از اینه که راه راست رو گم می کنیم. با تاکید میخونم و از ته دلم میخوام که خدایا منو هم مثل بقیه به راه راست هدایت کن و در راه راست نگه دار...
نه راه اونهاییکه بهشون غضب کردی و نه گمراهان...خدایا میترسم از اینکه جزو گمراهان باشم و حواسم نباشه...

سوره(اخلاص):

بگو او خدای یگانه است. یعنی همه شریکهای دنیوی که در ذهنم هستن رو کنار بذارم.

خدایی که بی نیاز است. در مقابل خدایی هستم که بی نیازه...و این منم، انسانی که پر از نیازه، پس باید حواسم باشه...

خدایی که همتایی نداره...

رکوع: در مقابل خداوند بزرگی که پاک و منزه هست سپاس گزارم.

سجده: بندگی در برابر خدای بلند مرتبه و حمد و سپاس از سر بندگی و تسلیم...شاید در سجده بیشتر در محضر خدا بودن رو حس میکنم، از اینکه در مقابل این عظمت و خدایی سر سجده فرود آوردم و میتونم حتی بهش نزدیک باشم...

بحول الله و قوته اقوم و اقعد: هر بخشی از نماز هر از گاهی برام معنی و مفهوم جدید و متفاوتی به خودش میگیره. این قسمت هم مدتی هست که برخی ناتوانی ها و مشکلاتم رو به یادم میاره و توانایی و قدرت خدا رو در مقابلشون می بینم و به خودم امید میدم که هرچی باشه دست خدا چیزی نیست...

دوباره حمد و سوره...

و قنوت رو یه فرصت میدونم. یه فرصت که بسته به حال و احوالم ازش استفاده میکنم...یعنی دوست دارم طولانی باشه و تا جاییکه میشه غیردنیوی. از صلوات شروع میشه...

"ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه، و قنا عذاب النار" خدایا در دنیا و آخرت به ما نیکی و بهترینی که خودت صلاح میدونی رو عطا کن و ما را از عذاب جهنم دور فرما...

"رب ادخلنی مدخل صدقٍ و اخرجنی مخرج صدق واجعل لی من لدنک سلطاناً نصیرا" خدایا ورود من به کارها و مسائل مختلف رو با صدق و راستی قرار بده و خروج و اتمام کارهام رو هم با صدق...برای من از جانب خودت کمک و یاری قرار بده تا شکست نخورم یا لغزشهام رو جبران کنم...این دعا رو اتفاقی در یکی از شبهای رمضان سالهای پیش یاد گرفتم وقتی که دنبال یه همچین دعا و مضمونی بودم و باخودم گفتم چی بهتر از آیه قرآن...

سجده آخر و یکم مراوده بیشتر با خدا رو از دوران سربازی یاد گرفتم، برام همیشه جای سواله که چرا قبلا بهش توجه نکرده بودم؟ چندتا ذکر این سجده رو از روحانی نماز جماعتمون یاد گرفتم: "یا لطیف ارحم عبدک ضعیف..." ..."رب صل علی محمد و آل محمد"...این سجده هم باز از اون فرصت هاست...

تشهد و سلام: باز سعی میکنم در حضور خدا بودن رو حس کنم و حمد و سپاسی که سزاوار خداست...محضر و وجود پیامبر مهربانی و رحمه للعالمین رو درک کنم و به یاد بیارم که چه نعمتی نصیبمون شده...کاش منم جزو بندگان صالح خدا باشم...

و ذکرهای بعد نماز: "اللهم انت ربی لا شریک لک اصبحنا و اصبح الملک لله" و دعای "اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ..."

+ این پست رو به دلایل مختلفی نوشتم،

مثلا یه دلیلش این بود که میخواستم از دوستان بخوام اونها هم پستی شبیه این بنویسن، تا از چیزهایی که بلدیم از هم یاد بگیریم، مخصوصا ذکرهای مختلف در حین نماز و یا بعد نماز...از تسبیحات حضرت فاطمه زهرا(س) تا ذکرهای دیگر...و حتی غیر نماز. مثلا چیزی شبیه دعوت به چالش! اما نه از این چالش های بی محتوا و بیهوده...یه چالش ارزشمند.

دلیل دیگرش اینه که از حضور قلب در نماز بیشتر بدونم. که بقیه چجوری نماز میخونن و چه حسی و احوالاتی دارن...درسته، شاید خیلی از احوالاتمون خصوصی باشن بین ما و خدامون و حتما من هم خیلی چیزهارو ننوشتم...ولی خوب به هرحال این مهمه که چجوری و با چه روش و دیدی این حضور قلب رو به وجود میاریم؟ شما چطور اینکارو میکنین؟

+راستی ممکنه در بعضی جاها اشتباهی داشته باشم یا برداشت غلطی در ذهنم بوده باشه، یا در جاهایی معانی و تفاسیر بهتری بوده باشه که من نمیدونم؛ خوشحال میشم نظرتون رو در این مورد هم در میون بگذارید.

+ دقت کردین زمان توی ذهن آدم خیلی کند میتونه بگذره و حتی متوقف بشه؟ انقدر که حجم فکرها و حرفها و تصورات زیاده...

+ حالا نظرتون رو در مورد این چالش بگین، به نظرتون خوبه همچین چالشی بذاریم و دوستانمون رو دعوت کنیم که پستی در این خصوص و یکی از نمازهاشون بذارن؟ با هر ساختاری که خودشون دوست دارن نه لزوما مثل این پست یا با عنوانی شبیه عنوان همین پست...

چند مورد از ختم های قرآن که در بلاگستان و به همت برخی دوستان در جریان هست و میتونیم در این فرصت و حتی غیر ماه رمضان ازشون استفاده کنیم:

1. قرآن بخوانیم > وبلاگ: اینجا می نویسم
2. محفل قرآنی> وبلاگ فانوس جزیره
3. ختم قرآن ماه رمضان > وبلاگ بانوچه
4. طرح ختم قرآن کریم در ماه مبارک رمضان 2

مطلب مرتبط:

• ماه رمضان و تدبر در قرآن > وبلاگ یاسیدالکریم
• قرآن آنلاین
• کانون گفتگوی قرآنی

+ اگه بازم موردی میشناسید، معرفی کنید :)

+ فهمیدن معانی و یاد گرفتن زبان قرآن هم مورد توجهمون باشه حتما ;-)

الم ﴿١﴾ ذَٰلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ ۛ فِیهِ ۛ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ ﴿٢﴾ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ ﴿٣﴾ وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِکَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ ﴿٤﴾ أُولَـٰئِکَ عَلَىٰ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٥﴾ (سوره بقره، آیات 1 تا 5)

خداوند ویژگیهاى پرهیزکاران را از نظر ایمان و عمل درپنج عنوان مطرح مى کند:

1ـ ایمان به غیب

نخست مى گوید: آنها کسانى هستند که ایمان به غیب دارند: (الذین یؤمنون بالغیب) (سوره بقره، آیه 3). ایمان به غیب درست نخستین نقطه اى است که مؤمنان را از غیر آنها جدا مى سازد و پیروان ادیان آسمانى را در برابر منکران خدا و وحى و معاد قرار مى دهد و به همین دلیل نخستین ویژگى پرهیزکاران ایمان به غیب ذکرشده است.

2ـ ارتباط با خدا

ویژگى دیگر پرهیزکاران آن است که نماز را برپا مى دارند: (ویقیمون الصلوة) (سوره بقره، آیه 3). نماز که رمز ارتـبـاط بـا خـداسـت، مـؤمـنانى را که به جهان ماورای طبیعت راه یافته اند در یک رابطه دائمى و هـمـیـشـگى با آن مبدأ بزرگ آفرینش نگه مى دارد. آنها تنها در برابر خدا سر تعظیم خم مى کنند. چنین انسانى احساس مى کند از تمام مخلوقات دیگر فراتر رفته و ارزش آن را پیدا کرده که با خدا سخن بگوید و این بزرگترین عامل تربیت او است.

3ـ.ارتباط با انسانها

آنها علاوه بر ارتباط دائم با پروردگار رابطه نزدیک و مستمرى با خلق خدا دارند و به همین دلیل سومین ویژگى آنها را قرآن چنین بیان مى کند که از تمام مواهبى که به آنها روزى داده ایم انفاق مى کنند: (و مما رزقناهم ینفقون) (سوره بقره، آیه 3). و خلاصه ازتمام سرمایه هاى خویش به آنها که نیاز دارند مى بخشند, بى آنکه انتظار پاداشى داشته باشند.

4- ایمان به تمام پیامبران و برنامه هاى الهى

قرآن مى گوید که آنها کسانى هستند که به آنچه بر تو نـازل شـده و آنچه پیش از تو نازل گردیده ایمان دارند: (والذین یؤمنون بما انـزل الیک و ما انـزل من قبلک) (سوره بقره، آیه 4).

5- ایمان به رستاخیز

صـفـتـى اسـت که در این سلسله از صفات براى پرهیزکاران بیان شده است. آنها به آخرت قطعا ایـمـان دارنـد: (و بـالا خرة هم یوقنون) (سوره بقره، آیه 4). آنها یقین دارند که انسان عبث و بى هدف آفریده نشده، آفـریـنش براى او خط سیرى تعیین کرده است که با مرگ هرگز پایان نمى گیرد. فرد پرهیزکار اعتراف دارد کـه عـدالـت مـطـلق پروردگار در انتظار همگان است و چنان نیست که اعمال ما در این جهان، بـى حـسـاب و پـاداش بـاشـد. ایـن اعتقاد به او آرامش مى بخشد. از فشارهائى که در طریق انجام مـسـئولـیـتـهـا بر او وارد مى شود نه تنها رنج نمى برد بلکه از آن استقبال مى کند و مطمئن است کـوچـکـتـریـن عـمـل نـیـک و بد پاداش و کیفر دارد. باور دارد که بعد از مرگ به جهانى وسیع تر که خالى از هـرگـونـه ظـلـم و سـتـم اسـت انـتـقـال مـى یابد و از رحمت وسیع و الطاف پروردگار بزرگ بهره مند مى شود.

سپس اشاره اى می کند به نتیجه و پایان کار مؤمنانى که صفات پنجگانه فوق را در خود جـمع کرده اند و مى گوید: اینها بر مسیر هدایت پروردگارشان هستند و ایـنـهـا رسـتـگـارانـنـد: (اولئک هم المفلحون) (سوره بقره، آیه 5).

منبع

قُلْ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّکُمْ أَوْلِیَاءُ لِلَّـهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٦﴾وَلَا یَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ ۚ وَاللَّـهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ ﴿٧﴾قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیکُمْ ۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٨﴾

ُبگو: ای یهودیان! اگر گمان می کنید که فقط شما دوستان خدایید نه مردم دیگر، پس آرزوی مرگ کنید اگر راستگویید [چون دوستان خدا برای رسیدن به لقاء او مشتاق مرگ هستند.] (۶) ولی آنان به سبب گناهانی که مرتکب شده اند هرگز آروزی مرگ نمی کنند، و خدا به ستمکاران داناست. (۷) بگو: بی تردید مرگی را که از آن می گریزید با شما دیدار خواهد کرد، سپس به سوی دانای نهان و آشکار بازگردانده می شوید، پس شما را به اعمالی که همواره انجام می دادید، آگاه خواهد کرد. (۸) ^[ترجمه]

سوره جمعه، آیات 6 تا 8

 ﴿ و خدا به آنان مى گوید: در میان امّت هایى از جنّ و انس که پیش از شما درگذشتند، به آتش دوزخ درآیید. هرگاه گروهى به آن جا وارد شوند، هم مسلکان خود را لعنت کنند، تا آن گاه که همگى در آن جا به هم رسند، به مشاجره پردازند و پیروان درباره پیشوایان گویند: پروردگارا، اینان خود گمراه بودند و ما را نیز به گمراهى افکندند، پس عذابى دوچندان از آتش به آنان ده. خدا مى گوید: براى هر دو گروه دوچندان است، شما نیز گمراه بودید و آنان را در گمراه گرى پشتیبانى کردید، ولى درنمى یابید که هر دو گروه به عذابى دوچندان گرفتارید.
و پیشوایان به پیروان مى گویند: شما هیچ برترى بر ما ندارید تا درخور عذابى سبک تر باشید، پس به گناهانى که فراهم آورده اید عذاب آتش را بچشید.﴾

آیات 38 و 39 سوره اعراف

+ حال باید ببینیم تکلیف در برابر این لایک ها، کامنت ها و بازنشر عکس های زنان و دختران بدحجاب و بی حجاب که باعث گمراهی و انحطاط اخلاقی جوانان و جامعه می شوند چیه؟ یا بی تفاوتی در برابر رفتارهای اونها، چه در شبکه های اجتماعی و چه در سطح جامعه ی اسلامی...

+ البته این مشارکت و همراهی در بقیه مسائل جامعه و مشکلات موجود مثل حمایت یا بی تفاوتی ما در برابر افراد نالایق و خائن در بین مسؤلان، رشوه گیرها، رانت خوارها، مفسدان اقتصادی، گران فروش ها و کم فروش ها و غیره که هر روز با اونها سر وکار داریم هم میتونه صادق باشه. همونهایی که برای منفعت دنیامون از مقابله با اونها پرهیز میکنیم...

+ باعث و بانی رسیدنم به این آیات، یک ختم مشترک قرآن کریم بود که در اینجا شما هم میتونین شرکت کنین(البته الان جزء هشتم هست، ولی میتونید برای ادامه همراه بشین) :) 

وَمَن یَتَّقِ اللَّـهَ یَجْعََل لَّهُ مَخْرََجًا ﴿٢﴾ وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ ۚ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّـهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ
إِنَّ اللَّـهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّـهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدراً ﴿٣﴾

(بخش پایانی آیه دوم و آیه سوم سوره طلاق)

پیامبر اکرم(ص) فرمود: من آیه اى را در قرآن مى شناسم که اگر تمام انسانها دست به دامن آن شوند براى حل مشکلات آنها کافى است پس آیات زیر را سه مرتبه با تکرار تلاوت فرمود.

« هر کس تقوای الهی پیشه کند و از گناه دوری کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می کند.  
و او  را  از جایی که گمان ندارد روزی می دهد و هر کس بر خدا توکل نماید ، خداوند او را کفایت می کند،
و خداوند فرمان خود را به انجام می رساند، قطعاً خداوند  برای هر کار و هر چیزی اندازه و حسابی قرار داده است. »

منبع