پیام به فرماندهان و مسئولان سپاه (رسالت فرماندهان سپاه در زمان صلح)

‏‏پیام‏

‏‏زمان:‏‎ ‎‏26 شهریور 1367 / 5 صفر 1409 ‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: تجلیل از رشادتهای سپاه پاسداران و بیان رسالت فرماندهان سپاه در زمان صلح‏

‏‏مخاطب: فرماندهان و مسئولان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏فرزندان عزیزم، فرماندهان و مسئولین محترم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‏

‏‏     در پایان قریب هشت سال دفاع مقدسی که منتهی به استقلال و تمامیت ارضی کشور و‏‎ ‎‏شکست طرحهای توسعه طلبانۀ دشمنان انقلاب اسلامی مان گردید، نمی دانم با چه بیانی‏‎ ‎‏احساسات و علاقۀ خویش را به شما سربازان گمنام و سرداران دلاوری که توفان خشم‏‎ ‎‏این امت حزب الله از سینۀ صحنۀ کارزار شما جوشیده است بیان نمایم. در نزد موحدین و‏‎ ‎‏سالکان طریقت سخن از اجر و پاداش دنیایی، اسائۀ ادب به منزلت و مقام آنان است؛ و‏‎ ‎‏دنیا با همۀ زرق و برقها و اعتباراتش به مراتب کوچکتر از آن است که بخواهد پاداش و‏‎ ‎‏ترفیع مجاهدان فی سبیل الله گردد. و مجاهد فی سبیل الله بزرگتر از آن است که گوهر زیبای‏‎ ‎‏عمل خود را به عیار زخارف دنیا محک بزند. اما من که وظیفه ام دعاگویی و سپاس و‏‎ ‎‏تشکر از همۀ سپاهیان و بسیجیان و ارتشیان است، باید به همۀ نیروهای مسلح کشور و به‏‎ ‎‏شما اطمینان بدهم که تا من زنده هستم و تا رَمق در جسم و جان دارم از حمایت و دعای‏‎ ‎‏خیر برای شما دریغ نخواهم کرد؛ و شما را از بهترین عزیزان و همراهان خود می دانم؛ و‏‎ ‎‏همان گونه که در ایام جنگ در کنار شما بوده ام، و شاید یکایک شما محبت و ارادتم را به‏‎ ‎‏خود احساس کرده اید، بعد از این نیز چنین خواهم بود. شما آیینۀ مجسم مظلومیتها و‏‎ ‎‏رشادتهای این ملت بزرگ در صحنۀ نبرد و تاریخ مصور انقلابید. شما فرزندان دفاع‏‎ ‎‏مقدس و پرچمداران عزت مسلمین و سپر حوادث این کشورید. شما یادگاران و‏‎ ‎‏همسنـگران و فرماندهان و مسئولان بیداردلانی بوده اید که امروز در قرارگاهِ محضر حق‏ مأوا گزیده اند. و از آنجا که من بین خودم و شما فاصله ای نمی بینم و سخن دل شما و همۀ‏‎ ‎‏عاشقان انقلاب اسلامی را پیش از اینکه به کاغذ و قلم کشیده شود درک می نمایم، تصور‏‎ ‎‏می کنم که شما به خاطر آن غرور مقدس و آن روح پرحماسه ای که سالها در میدانهای‏‎ ‎‏نبرد و در هنگامۀ آتش و خون و از دل صخره های صعب مشکلات در فضای سرد و گرم‏‎ ‎‏حوادث آبدیده شده است و همۀ ذرات وجودتان با شجاعت و بیقراری عجین گردیده،‏‎ ‎‏از سکون و آرامش رنج ببرید و دلتان در همان حال و هوای خیمۀ جنگ بتپد، و چه بسا از‏‎ ‎‏خود بپرسید که در شرایط صلح چه نیازی به وجودِ ما است که این هم از برکات معنویت و‏‎ ‎‏تحول در کشور ما است که پس از هشت سال دفاع مقدس خود احساس خستگی‏‎ ‎‏نمی کنید. ولی من به طور جِدّ و اکید می گویم که انقلاب و جمهوری اسلامی و نهاد‏‎ ‎‏مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که بحق از بزرگترین سنگرهای دفاع از ارزشهای‏‎ ‎‏الهی نظام ما بوده و خواهد بود، به وجود یکایک شما نیازمند است، چه صلح باشد و چه‏‎ ‎‏جنگ. من باز تأکید می کنم که ما در سیاست خود برای رسیدن به صلح در چهارچوب‏‎ ‎‏قطعنامۀ شورای امنیت جدی هستیم، و هرگز پیشقدم در تضعیف آن نخواهیم بود؛ ولی‏‎ ‎‏آثار کارشکنی را در سیاست و رفتار نظامی عراق مشاهده می کنیم، که بعید به نظر‏‎ ‎‏نمی رسد که دست بعضی از قدرتها و ابرقدرتها در این قضایا پنهان باشد و چه بسا‏‎ ‎‏صدامیان بخواهند بخت سیاه و تیره گون خود را مجدداً آزمایش کنند.‏

‏‏     در هر حال، ما باید آماده و مهیا باشیم. روزهای حساس و تعیین کننده ای در پیش‏‎ ‎‏داریم؛ و انقلاب اسلامی هنوز سالها و ماههای تعیین کنندۀ دیگر در پیش خواهد داشت؛‏‎ ‎‏که واجب است پیش کسوتان جهاد و شهادت در همۀ صحنه ها حاضر و آماده باشند، و از‏‎ ‎‏کیْد و مکر جهانخواران و امریکا و شوروی غافل نمانند؛ و حتی در شرایط بازسازی‏‎ ‎‏نیروهای مسلح، باید بزرگترین توجه ما به بازسازی نیروها و استعدادها و انتقال تجارب‏‎ ‎‏نظامی و دفاعی به کلیۀ آحاد ملت و مدافعان انقلاب باشد، چرا که در هنگامۀ نبرد مجال‏‎ ‎‏پرداختن به همۀ جهات قوّتها و ضعفها و طرحها و برنامه ها، و در حقیقت ترسیم‏‎ ‎‏استراتژی دفاع همه جانبه، نبوده است. ولی در شرایط عادی باید با سعۀ صدر و به دور از‏ حب و بغضها به این مسائل پرداخت؛ و از همۀ اندوخته ها و تجربه ها و استعدادها و‏‎ ‎‏طرحها استفاده نمود؛ و در جذب هرچه بیشتر نیروهای مؤمن به انقلاب همت گماشت، و‏‎ ‎‏تجارب را به دیگران منتقل ساخت؛ و در تجهیز کلیۀ آحاد و افراد این کشور، بر اساس‏‎ ‎‏اصول و فرمول خاصِ دفاعِ همه جانبه، و تا رسیدن به تشکل واقعی و حقیقی بسیج و‏‎ ‎‏ارتش بیست میلیونی، کوشش نمود. و در کنار این مسئولیت بزرگ و پیروی از خطوط‏‎ ‎‏کلی سیاست نظامی کشور، باید همان محافل انس و نورانیت و برادری و وحدتی که در‏‎ ‎‏میدانهای نبرد و در جبهه بوده است و همان ارتباط معنوی که میان شما و روحانیون عزیز‏‎ ‎‏برقرار بوده به مجامع داخلی و به همۀ محیطهای سیاسی و اجتماعی و نظامی کشانده‏‎ ‎‏شود، تا انقلاب اسلامی ما از خطر آفتها و تفرقه ها و بی تفاوتیها محافظت گردد. و مبادا که‏‎ ‎‏این سرمایه های عظیمی که محصول سالها تجربه و تلاش در عُسرتها و فراز و نشیبها بوده‏‎ ‎‏است، در مسیر زندگی روزمره به فراموشی سپرده شود.‏

‏‏     من به شما دعا می کنم و عزت و سعادت دنیا و آخرتتان را از پیشگاه مقدس حق‏‎ ‎‏مسئلت دارم. ان شاءالله در لوای عنایت پروردگار و در ظل توجه حضرت بقیة الله ‏‎ ‎‏ـ أرواحنا فداه ـ پایدار و سرفراز باشید. والسلام علیکم و رحمة الله .‏

‏‏26 شهریور ماه 1367‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی^‏[1]

+ واقعا متن پیام میزان محبت و مهر امام نسبت به سپاه و بسیجیان رو نشون میده و گمان نمی کنم لازم باشه توضیحی اضافه کنم.

+ در بخش هایی هم نکات مهمی در مورد سپاه بیست میلیونی و بسیج و فعالیت اونها در جامعه فرمودند، که با توجه به اظهارنظرهای منافقانه عده ای فسادطلب در این روزهای کشور، قابل تامله...
+ امام خمینی(ره): «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود»^[2]