همه از بی تقواییه...
اگه یک ذره تقوا در دل و تفکرشون بود و
اگه حتی به این فکر بکنن که حتی یک درصد، حتی نیم درصد این کارشون و بی حجابی و جلوه گری و نمایششون تاثیر اجتماعی و خانوادگی میتونه داشته باشه...
به این فکر بکنن که این ترویج بی حجابی و جلوه گری و نمایشهای جنسی چه تاثیرات مخربی در جامعه و جوانها و خانواده ها میتونه داشته باشه...
باید قدری تامل کنن و قدری خودشون و احساساتشون رو کنترل کنن...
همونهایی که شاید حتی در مواردی مثل حقوق حیوانات، آنچنان رعایتها میکنن و آنچنان شعارها میدن...
ولی وقتی کار به حقوق جامعه و خانواده ها میرسه هیچ ترسی ندارن از عواقب کارهاشون(حتی اگر فرض کنیم که این بی حجابی و جلوه گری فقط یک نفر یا خانواده را درگیر کند)...
ولی حیف که تسلیم هوا و هوسهای زودگذر میشن و حتی آثار دنیایی اون رو درنظر نمیگیرن...این رو در نظر نمیگیرن که لازمه یک جامعه بدون حجاب و عفت چه چیزهاییه و انگار نمود عینی و تجربه شده اش رو در غرب نمی بینن...که جامعه و خانواده هاشون به چه سمتی رفتن! از روابط نامشروع و بدون محدودیت گرفته تا ابزار جنسی و نمایشی شدن خانمها در تبلیغات و صنعت کثیف مستهجنی که همه رسانه های ماهواره ای و اینترنتی رو فرا گرفته...در کنار اینها یک موضوع عجیب تر اینکه با این مثلا انقلاب جنسی و مثلا طبیعی جلوه دادن زیبایی های جنسیتی زنان به مردان، باعث شدن که روابط و امیال طبیعی انسانی که باعث جذب دو جنس مخالف و نهایتا ازدواج و تشکیل خانواده میشد، حالا مثلا برای مردها و زنها طبیعی شده و در عوض از این عادت رد شدن و به سمت امیالی حیوانی و کثیفی مثل همجنس گرایی و همجنس بازی و لواط و حتی زندگی با حیوانات کشیده شده...آمار تجاوزات در محیط های عمومی و کاری و جامعه اشون، فاحشه خانه ها و صنعت پورنشون...آمار فرزندان نامشروع و روابط بی بندوبار زنها و مردان متاهل...همه و همه ریشه در این داره که اونها سعی کردن به این آزادی جنسی برسن و نهایتا به اینجا رسیدن... این طبیعی کردنها آخرش کجاست؟ آخرش بیدار کردن و ترویج امیال حیوانی و غیرانسانی و غیرطبیعی مثل لواط برای ارضای هوا و هوسها نیست...؟ هوا و هوسی که آخر و انتها نداره، تا کجا این برهنگی ها باید برود، بعد از روسری نوبت چیست؟ آیا برابری حقوق زنان با مردان فقط در نمایش زیبایی ها و داشته های جنسیتی اونها خلاصه میشه؟ آیا زنها تفکر و اندیشه آزاد و مستقل از جنسیتشون نمیتونن داشته باشن؟ آیا نمیتونن بدون نمایش جلوه های زیبایی زنانه اشون در جامعه و اجتماع حقوق برابر داشته باشند؟ یا حتما باید از این داشته های جنسیتی در سطح کوچه و خیابان و جامعه هم استفاده کنند، به جای خانه و خانواده و مسیر انسانی...
در ادامه بخشی از کتاب مساله حجاب استاد شهید مطهری رو بخونیم:
«حقیقت امر اینست که در مسأله پوشش - و به اصطلاح عصر اخیر حجاب - سخن در این نیست که آیا زن خوب است پوشیده در اجتماع ظاهر شود یا عریان ؟ روح سخن اینست که آیا زن و تمتعات مرد از زن باید رایگان باشد؟ آیا مرد باید حق داشته باشد که از هر زنی در هر محفلی حداکثر تمتعات را به استثناء زنا ببرد یا نه؟ خیر ، مردان فقط در محیط خانوادگی و در کادر قانون ازدواج و همراه با یک سلسله تعهدات سنگین میتوانند از زنان به عنوان همسران قانونی کامجوئی کنند ، اما در محیط اجتماع استفاده از زنان بیگانه ممنوع است . و زنان نیز از اینکه مردان را در خارج از کانون خانوادگی کامیاب سازند به هر صورت و به هر شکل ممنوع میباشند . درست است که صورت ظاهر مسأله اینست که زن چه بکند ؟ پوشیده بیرون بیاید یا عریان ؟ یعنی آنکس که مسأله به نام او عنوان میشود زن است ، و احیانا مسأله با لحن دلسوزانهای طرح میشود که آیا بهتر است زن آزاد باشد یا محکوم و اسیر و در حجاب ؟ اما روح مسأله و باطن مطلب چیز دیگر است و آن اینکه آیا مرد باید در بهرهکشی جنسی از زن ، جز از جهت زنا ، آزادی مطلق داشته باشد یا نه ؟ یعنی آنکه در این مسأله ذی نفع است مرد است نه زن ، و لااقل مرد از زن در این مسأله ذی نفعتر است . به قول ویل دورانت :
" دامنهای کوتاه برای همه جهانیان بجز خیاطان نعمتی است " . پس روح مسأله ، محدودیت کامیابیها به محیط خانوادگی و همسران مشروع ، یا آزاد بودن کامیابیها و کشیده شدن آنها به محیط اجتماع است...»