همه همیشه از اجبار فرهنگی و اینا حرف میزنن...مخصوصا در ایران و صدا و سیمای ایران...

ولی من میگم یه اجبار بزرگ تر و بدتر از طرف این رسانه های مقابل صداوسیما و افراد مثلا روشنفکر و سیستم فکریشون بر مردم و جوامع حاکمه(چه ایران چه خارج ایران)...

اینکه تفکرات مثلا آزاد اندیشانه و مدرن خودشون رو میخوان در قالب داستان و فیلم و سریال و برنامه های مختلف ماهواره ای به مردم اجبار کنن...اسمش رو هم میذارن آزادی در انتخاب...در حالیکه این عین اجباره...اجبار به قبول بی بندوباری و آزادی های جنسی حیوانی و زیر سوال بردن خانواده و فرهنگ و آداب و رسوم انسانی به اسم برابری زن و مرد و حقوق بشر و این چیزهای ساختگی...پر وبال دادن به تمایلات جنسی غیرطبیعی و غیرانسانی مثل همجنس بازی و لواط و طبیعی سازی اونها در ذهن مخاطب...
رسانه ای که آرمان گرایی و متعالی شدن انسان در پس زمینه اش نباشه، با هر عنوان آزادی انتخاب و آزادی بیان هم که بیاد جلو، ماهیتش کثیفه...

"تنها هنری مورد قبول قرآن است که صیقل دهنده اسلام ناب محمدی، اسلام ائمه هدی، اسلام فقرای دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازیانه خوردگان تاریخ تلخ و شرم‌آور محرومیت ها باشد؛ هنری زیبا و پاک است که کوبنده سرمایه‌داری مدرن و کمونیسم خون آشام و نابود کننده اسلام رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام سازش و فرومایگی، اسلام مرفهین بی درد و در یک کلمه اسلام آمریکایی باشد؛ هنر در مدرسه عشق نشان دهنده نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و نظامی است؛ هنر در عرفان اسلامی ترسیم روشن عدالت و شرافت و انصاف و ترسیم تلخ کامی گرسنگان مغضوب قدرت و پول است".

+ روز دانشجو رو به دانشجوهای انقلابی، برخط و درخط تبریک میگم! :)

+ بخشی از گفتگوی محسن مقصودی مدیر تولید ثریا، در برنامه عصر آقای طالب زاده:
ثریا برنامه خنثی نمی سازد | رسانه انقلاب‌اسلامی باید مغضوب باندهای قدرت و ثروت داخلی و خارجی باشد | مردم مدیرانی می‌خواهند که خودشان را بدهکار انقلاب بدانند