همه همیشه از اجبار فرهنگی و اینا حرف میزنن...مخصوصا در ایران و صدا و سیمای ایران...

ولی من میگم یه اجبار بزرگ تر و بدتر از طرف این رسانه های مقابل صداوسیما و افراد مثلا روشنفکر و سیستم فکریشون بر مردم و جوامع حاکمه(چه ایران چه خارج ایران)...

اینکه تفکرات مثلا آزاد اندیشانه و مدرن خودشون رو میخوان در قالب داستان و فیلم و سریال و برنامه های مختلف ماهواره ای به مردم اجبار کنن...اسمش رو هم میذارن آزادی در انتخاب...در حالیکه این عین اجباره...اجبار به قبول بی بندوباری و آزادی های جنسی حیوانی و زیر سوال بردن خانواده و فرهنگ و آداب و رسوم انسانی به اسم برابری زن و مرد و حقوق بشر و این چیزهای ساختگی...پر وبال دادن به تمایلات جنسی غیرطبیعی و غیرانسانی مثل همجنس بازی و لواط و طبیعی سازی اونها در ذهن مخاطب...
رسانه ای که آرمان گرایی و متعالی شدن انسان در پس زمینه اش نباشه، با هر عنوان آزادی انتخاب و آزادی بیان هم که بیاد جلو، ماهیتش کثیفه...